انقلاب فنّاورانه‌ای که بنا بر تقدیر فنّاوری و انکشاف گشتلی وجود در عرف مارتین هیدگر در حوزه فنّاوری اطلاعات روی داده است، کم و بیش تأثیر خود را در تمامی جنبه‌های زندگی از مرزهای سیاست و اقتصاد گرفته تا قلمرو فرهنگ و علوم و حتی سبک زندگی و خلقیات انسان‌ها بر جای گذاشته است.

پیش روی ما جهانی خواهد بود با قواعد و ویژگی‌های جدید، اما از سنخ همان دنیای فنی که تنفس در آن، نگاهی جدید به عالم را می‌طلبد. این نگاه به طور قطع می‌تواند خطرات احتمالی بسط فنّاوری ارتباطات و اطلاعات را تعدیل کند و در نهایت، جامعه را در مسیر مناسب قرار دهد.

اکنون اقتصادهای سراسر عالم در هم تنیده شده‌اند، مدیریت‌ها انعطاف پذیرتر و تمرکززدایی شده، روابط داخلی و خارجی شرکت‌ها شبکه‌ای گردیده، روابط کاری متنوع‌تر گشته و سمت و سویی فرد گرایانه پیدا کرده‌اند، زنان بیش از هر موقع وارد بازارکار گشته‌اند و پر قوت‌تر از همیشه خواهان حقوقی برابر با مردان یا عدم تبعیض گشته‌اند، محیط زیست و دغدغه نگهداری آن بیش از هر زمان دیگر چالش برانگیز شده و آرایش نیروهای سیاسی جدیدی را به میدان آورده است.

در این میانه پر آشوب، فرهنگ مجازِی واقعی که از نظام رسانه‌ای فراگیر، به هم پیوسته و متنوع به وجود آمده، دست به دگرگونی در بنیان‌های مادی زندگی، فضا و مکان زده است. در جهانی با این همه تلاطم که این گونه دستخوش تغییرات و تحولات مهار نشدنی گشته، مردم از نو حول محور هویت‌های بنیادین از قبیل هویت‌های دینی، قومی ملّی گردهم آمده‌اند.